دكترهای آینده هم دست به كار شدند

مین فود: هر كسی یك گوشه از كار را گرفته است. بعضی ها در خانه مشغول تهیه ماسكند، بعضی ها شب و روز با وایتكس و شوینده عابربانك ها را تمیز می كنند، بعضی ها هم برای كادر درمان خوراكی تهیه می كنند و قهوه مجانی سرو می كنند.

به گزارش مین فود به نقل از ایسنا، دانشجوهای پزشكی هم بیكار ننشسته اند. یكی از نخستین كمپین های داوطلبی كه برای كمك حرفه ای به كادر درمان شكل گرفته، تعدادی از بچه های دانشگاه های پزشكی بودند كه اعلام نمودند داوطلبانه به كمك كشیك بیمارستان ها خواهند رفت.

اسم پویششان را گذاشته اند «پویش همراه». دانشجویان دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی هستند كه خودجوش فهرستی از كارهایی كه می توانند بكنند را تهیه كرده و از بین اساتید دانشگاه یك نفر را بعنوان رابط برگزیده اند تا با بیمارستان های زیر نظر دانشگاه تماس بگیرند و برای كمك وارد برنامه شیفت های بیمارستانی شوند.

محمد وحیدی از دانشجویان سال هفتم دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی در مورد این كمپین می گوید: «وقتی برای نخستین بار اعلام گردید كه موردی از كرونا در ایران دیده شده است، بیمارستان ها طبعا با مراجعه خیلی زیادی روبه رو شدند كه برای آن اماده نبودند. ما هم فكر كردیم در این شرایط چه كاری می توانیم انجام دهیم كه با عنایت به دانش خودمان بتوانیم باری از روی دوش كادر درمان برداریم. در نتیجه در گروه های دانشجویان فراخوان دادیم كه كسانی كه اینترن هستند و آمادگی دارند به صورت داوطلبانه كشیك بیمارستان ها باشند، اعلام آمادگی كنند. كسانی هم كه سال پایین تر هستند برای كارهایی مثل پیگیری كسانی كه مرخص شده اند كمك كنند. در حین اینكه شمار داوطلبان افزایش پیدا می كرد، از اساتید عفونی و طب اورژانس دانشگاه هم خواستیم سفارش های عمومی برای آماده كردن بچه ها را فراهم نمایند. فایل هایی را كه اساتید ضبط كرده بودند به دست بچه ها رساندیم و بعد هم فهرست هایی از داوطلبان بستیم و اینها را به دست ریاست یا معاونت آموزش بیمارستان های زیر نظر دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی رساندیم. بچه ها كم كم وارد سیستم شیفت بندی كادر درمان شدند و فعلا توانستیم تا جایی كه امكانش بوده قسمتی از بار را از روی دوش كادر ثابت درمان بیمارستان ها برداریم.»

یكی از بیمارستان هایی كه این گروه داوطلبان مشغول كمك به كادر درمان آن هستند، بیمارستان طرفه تهران است كه دكتر سعید كریمی رئیس آن در مورد كمپین دانشجویان می گوید: « هم اكنون بعضی از مراكز درمانی به نیروهای داوطلب نیاز ندارند و برخی به این نیروها نیاز دارند. بیمارستان طرفه یكی از بیمارستان هایی بود كه این داوطلبان را پذیرفت. این بچه ها همه اینترن هستند و دوره آموزش خودرا قبلا تكمیل كرده اند. خوشبختانه توانسته اند با تجهیزات كافی حفاظتی و همین طور با دانشی كه دارند تا حدودی به كادر درمان كمك كنند. حداقل در بیمارستان طرفه می توانم بگویم كه تجریه حضور آنها تجربه ای موفق بوده است.»

خانم دكتر آدینه طاهرخانی از اساتید دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی كه مسئولیت قسمتی از هماهنگی های كمپین با كادر درمانی بیمارستان های زیر نظر دانشگاه را به عهده دارد هم در مورد كمپین می گوید: «با انتشار اخبار ورود كرونا به كشور طبیعتا نگرانی از بروز برخی كمبودها در كادر درمان هم وجود داشت. دانشجویان سال بالای پزشكی بنابراین احساس مسئولیت كردند و با یك حركت خودجوش اعلام آمادگی كردند كه به كمك كادر درمان بیایند. بدین سبب فهرستی از بچه های داوطلب تهیه شد و برای شروع با بیمارستان هایی كه بیشترین میزان مراجعه را ثبت كرده بودند هماهنگی شد كه قسمتی از این اینترن ها به كادر درمان بیمارستان تزریق شوند. از آنجائیكه این بچه ها داوطلبند، قرار شد در مورد تقسیم كشیك ها با بیماستان توافق شود و همین اتفاق هم رخ داد. خوشبختانه تعداد زیادی از دانشجویان در سطوح مختلف اعلام آمادگی كرده بودند اما بیمارستان ها نیازی به استفاده از دانشجویان سال پایین نداشتند بدین سبب كسانی كه هنوز دوره اینترنی را نگذرانده اند در غالب گروه های دیگری برای پیگیری بیماران ترخیص شده یا خانواده بیمارانی كه در بیمارستان بستری شده اند سازمان دهی شدند.»

حضور در بیمارستان آن هم به صورت داوطلبانه برای كمك به كادر درمان بیمارستان ها، می تواند تجربه تازه ای برای اینترن های جوان باشد. فراز محمدی یكی از پزشكانی كه در این پویش به كمك كادر درمان رفته است، در مورد تجربه خودش می گوید: «بابت اینكه رشته پزشكی را برگزیده ام همیشه احساس خوشبختی كرده ام چون این كاری است كه با آن می توانم به مردم كمك كنم و از نگرانی های آنها كم كنم. با همه گیر شدن كرونا در ایران نمی توانستم تحمل كنم كه در خانه بمانم و استراحت كنم در صورتیكه می دانستم اگر در بیمارستان باشم می توانم كمك كنم حال آدم ها زودتر خوب شود و زودتر به زندگی عادی برگردند. بدین سبب من هم مثل خیلی های دیگر به كمپین پیوستم و به بیمارستان رفتم. طبیعتا كشیك داوطلبانه را تا زمانی كه به من احتیاج باشد ادامه خواهم داد.»

محمد صابری، از دیگر پزشكان همراه این كمپین هم در مورد تجربه اش می گوید: «همیشه در همه دنیا ضعف مدیریت وجود دارد و گاهی لازم است نیروهای داوطلب كمك كنند تا فشاری از روی سیستم برداشته شود. خوشبختانه همكاری داوطلبان آنقدر خوب است و تعداد داوطلبان آنقدر زیاد بوده كه كسی برای كشیك گرفتن در سختی نیفتاده و حتی اگر حواسمان نباشد به علت تعداد زیاد داوطلبان ممكنست برخی نتوانند شیفت بگیرند. بچه ها خوشبختانه بسیار همراهند و اساسا این همكاری داوطلبانه تا زمانی كه نیاز باشد ادامه پیدا خواهد نمود. با این وجود امیدواریم كه این تلاش ها لزوم برنامه ریزی دقیق تر برای روبه رو شدن سیستم درمان با موقعیت های ویژه این چنینی را از بین نبرد.»





منبع: مین فود